وزارتِ محمدمهدی اسماعیلی این روزها آنقدر تندروی می‌کند و حرف‌های عجیب از دل آن بیرون می‌آید که حتی صدایِ همکارانِ خود در هیات دولت را درآورده است.

تبدیل شدن وزارتِ او از یک نهاد تسهیل‌گرِ فرهنگی به نهادِ مانعِ فعالیت‌های فرهنگی و هنری یکی از نشانه‌های به‌هم ریختگی فکر وزیر ارشاد پس اتفاقات ارشادِ استانِ گیلان است.

شتابزدگی در تعلیق مجوز طاقچه و دفاع از برخی اقداماتِ قضایی و امنیتی علیه هنرمندان و خبرنگاران، وزیر ارشاد را به وزیر گشت ارشاد تبدیل کرده است!

دلیل این همه، رسواییِ مدیرِ برکنار شده اداره کل ارشاد گیلان است که منصوب او بوده و در برابر حاشیه‌های به‌وجود آمده باید پاسخگوی نهادهای نظارتی و نهیب بزرگانِ کشور باشد.

اسماعیلی این روزها می‌کوشد تا به‌هر طریق شده لکه ننگی که بر پیشانی وزارت ارشاد وارد شده را به‌جای عذرخواهی و پذیرشِ مسئولیتِ انتصابش، از راه‌های دیگری پاک کند.

وعده‌ها و شعارهای او در جهتِ برآورده کردن خواسته‌هایِ طیف تندرو جناح اصولگراست.

وعده یکباره استخدام ۴۰۰ نیروی به گفته او "حزب‌اللهی"، بدونِ تامینِ نظر سازمان امور استخدامی کشور و بار مالی آن، مقابله تندتر از نهادهای قانونی، با هنرمندان، خبرنگاران و استارتاپ‌های موفقِ فرهنگی، همه نشان از تلاش برایِ تغییر میدانِ بازی از سوی اسماعیلی‌ست.

اقدامات اورژانسی او برای رفع داغی که بر دلِ دلسوزانِ نظام و کشور پس رخدادِ گیلان انجام داده، به مانندِ پزشکی‌ست که حال بیمار را در بدو ورود به بیمارستان وخیم‌تر کرده است.

خوبست وزیر ارشاد جوانمردی، جسارت و شجاعت به خرج داده و به‌جایِ به حاشیه راندن حاشیه‌های اداره کلِ ارشادِ استان گیلان، رسما از مقامِ رهبری، فعالانِ عرصه فرهنگی و هنری و ملت ایران عذرخواهی کرده استعفایش را تقدیم رئیس‌جمهور کند و بیش از این برای نظام هزینه نتراشد.

به‌نظر می‌رسد در غیر اینصورت مجلس در سالِ سرنوشت‌سازِ انتخابات واردِ عمل خواهد شد و او را به‌خاطرِ ندانم کاری‌ها و نداشتنِ مدیریتِ بحران، استیضاح خوهد کرد.