به گزارش اقتصادنامه به نقل از ایسنا، سید حمید پورمحمدی در پنجمین همایش سالانه صندوق توسعه ملی با عنوان «حکمرانی توسعه؛ صندوق توسعه ملی و رفع ناترازی‌ها»، که در حال برگزاری است، اظهار کرد: هزینه تولید نفت و گاز در ایران بسیار کمتر از سایر کشورهای جهان است و با اتکا به ذخایر بالای نفت و گاز می‌توانیم از محل صادرات نفت و گاز درآمد بسیار بالایی داشته باشیم.

پورمحمدی اظهار کرد: از سال ۱۹۵۳ که اولین صندوق توسعه، تحت عنوان هیئت سرمایه گذاری شکل گرفت حدود ۷۳ سال می‌گذرد و از آن زمان بیش از ۱۰۰ صندوق برای توسعه کشورها شکل گرفت. بعضی از این صندوق‌ها ثروت و دارایی نزدیک به دو ملیلون دلار دارند و کشورهایی مانند چین در این زمینه پیشتاز هستند.

وی افزود: صندوق‌های ثروت خود را به عنوان یک نهاد مهم و کلیدی در راستای توسعه کشورها به اثبات رسانده‌اند. کشور ما نیز سعی کرد از این قافله عقب نماند و این صندوق مانند سایر کشورها نقش مؤثری برای پیشرفت کشورها ایفا کند.

پورمحمدی خاطرنشان کرد: با وجود اینکه ما بعضا علاقمند به دیدن نیمه خالی لیوان هستیم اما بدون صندوق توسعه ملی امکان راه اندازی پارس جنوبی، امکان انتقال آب‌های مرزی، توسعه مناطق، شرکت‌های پالایشگاهی و بسیاری دیگر از اقدامات و طرح‌ها محقق نمی‌شد.

رئیس سازمان برنامه و بودجه تاکید کرد: صندوق توسعه ملی در توسعه کشور نقش جدی و اساسی ایفا کرده است. چگونه می‌شود به گونه‌ای دیگر حکمرانی در صندوق توسعه را رقم زد؟ هرگاه میزان درآمدهای حاصل از صادرات نفت افزایش پیدا می‌کند ما رشد اقتصادی را شاهد هستیم و هرگاه این مؤلفه کاهش پیدا می‌کند ما دچار رکود و کاهش رشد اقتصادی می‌شویم. نوسانات منابع حاصل از فروش نفت در کشور بسیار زیاد است.

پورمحمدی گفت: نوساناتی که ۱۰ برابر باشد امواج بسیار عظیمی ایجاد می‌کند که منجر به بی‌ثباتی اقتصاد می‌شود. تجربه دهه ۹۰ به ما نشان داد وقتی درآمدهای ارزی بالا و پایین می‌شود به ما آسیب‌های جدی وارد می‌شود.

وی با اشاره به الزام پرداخت‌های جاری از محل منابع حاصل از صادرات نفت بیان کرد: پل و جاده و سد و ساختمان‌های فراوان ساختیم اما هنوز چند سال نگذشته که با کمبود درآمد مواجه شدیم. هزینه باقی ماند و راهی برای آن نداشتیم و این مسیر منحرف شد. پس از افزایش درآمدهای ارزی کارخانه‌های سیمان، شیشه و در و پنجره شکل گرفت و به محض کاهش درآمدهای ارزی آن کارخانه‌ها منفعل شدند و تولید دچار مشکل شد و کارمند، بازنشسته و مردم از وضعیت عدم تحقق وعده‌ها ناراضی شدند.

رئیس سازمان برنامه و بودجه ادامه داد: آیا بهتر نیست کل درآمدهای ارزی حاصل از صادرات نفت و گاز به صندوق توسعه ملی واریز شود و دولت طی توافقی سالانه یک رقم مشخصی از این صندوق دریافت کند و به جای اینکه دولت از صندوق توسعه ملی غیرقاعده‌مند برداشت داشته باشد درآمد حاصله ثابت بماند. درخواست دارم راجع به این موضوع گفتگو شود.

وی با بیان اینکه کشور ما به جهت وجود منابع در مقام و جایگاه قابل توجهی قرار دارد گفت: ما از لحاظ منابع طبیعی مقام پنجم، ذخایر معادن جایگاه هفتم، از نظر منابع مس چهارم و پنجم، از نظر ذخایر نفت جایگاه سوم و از نظر جایگاه گاز رتبه دوم را داریم. بر پایه چنین ثروتی، صندوق توسعه ملی باید قوی‌ترین صندوق موجود باشد.

پورمحمدی خاطرنشان کرد: برای تولید یک متر مکعب گاز در ایران باید چند سنت هزینه شود. در کشور روسیه این رقم حدود ۲۰ تا ۳۰ دلار است. ما منابع طبیعی و ذخایر نفت و گاز طبیعی داریم و این منابع ارزان به دست می‌آیند. در شرایط فعلی بنا به تحریم‌های ظالمانه امکان دستیابی به ذخایر نفتی سخت شده است. آیا بهتر نیست بخش مهمی از تسهیلات صندوق توسعه ملی به صورت ارزی و ریالی، برای چنین کشوری که سرمایه‌گذار خارجی زیادی ندارد، صرف سرمایه گذاری در میادین مشترک شود؟

وی تاکید کرد: وقتی یک ناظر به صورت‌های مالی صندوق توسعه ملی نگاه می‌کند چه چیزی جز وجوه وصول نشده مالی می‌بیند؟ صندوقی که بخش قابل توجهی از وجوه آن مشکوک‌الوصول باشد چه انتظاری می‌توان از آن داشت. سرمایه‌گذار می بیند برای مثال شرکت ملی نفت ایران میلیاردها دلار بدهکار به صندوق توسعه ملی است. یا دولت، میلیاردها دلار به صندوق توسعه ملی بدهکار است و صورت‌های مالی غیر شفاف دارد. آیا نمی‌شود میان دولت و صندوق توسعه ملی تفاهمی ایجاد شود تا صورت‌های مالی صندوق توسعه شفاف و بدهی‌های دولت پرداخت شود؟