به گزارش اقتصادنامه، این مزیت‌ها، در کنار تنوع سبد صادراتی، باعث شده فولاد خوزستان به یک بازیگران کلیدی در بازار جهانی فولاد تبدیل شود؛ محصولاتی که پنج قاره جهان را درنوردیده‌اند و در مقیاس جهانی همواره خواهان دارند.

اوج این مسیر افتخارآمیز اما در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ رقم خورد؛ جایی که فولاد خوزستان، علی‌رغم شدیدترین محدودیت‌های برق و تحمل روزهای دشوار جنگ، جهشی خیره‌کننده در صادرات به ثبت رساند. صادرات ۴۷۲ هزار و ۴۶۲ تنی این شرکت در شش‌ماهه نخست سال جاری، در قیاس با مدت مشابه سال گذشته، رشدی ۶۷ درصدی را نشان داد؛ دستاوردی که پیام روشنش این است: وقتی اراده و مدیریت کنار هم قرار گیرند، حتی تحریم، قطعی برق و بحران‌های تحمیلی هم نمی‌توانند مانع پرواز شوند.

موفقیت‌های این شرکت در عرصه صادرات یک روند گذرا نبوده است. فولاد خوزستان در فاصله سال‌های ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۳ با صادرات بیش از ۵ میلیون و ۷۸۹ هزار تن فولاد، با اقتدار در صدر فهرست صادرکنندگان کشور ایستاد. این جایگاه نه‌تنها نشانه‌ای از توان تولیدی و بازاریابی پایدار شرکت است، بلکه نقش بی‌بدیلی در ارزآوری، جایگزینی بخشی از درآمدهای نفتی و تثبیت برند فولاد ایران در بازارهای جهانی ایفا کرده است.

یکی از جلوه‌های برجسته موفقیت صادراتی فولاد خوزستان، نقش‌آفرینی در قاره آفریقاست؛ جایی که بیش از ۳۰ تا ۳۵ درصد از صادرات شرکت به آن اختصاص یافته است. این حضور تنها محدود به بازارهای قدیمی نیست؛ در سال گذشته، فولاد خوزستان توانست وارد دو کشور جدید در این قاره شود و برنامه‌های متعددی برای گسترش همکاری و توسعه بازارهای تازه در دستور کار دارد. همین روحیه جسورانه در شناسایی بازارهای جدید، رمز ماندگاری این شرکت در عرصه صادرات جهانی بوده است.

با این همه، تهدیدی جدی در سایه این موفقیت‌ها وجود دارد؛ محدودیت‌های انرژی به‌ویژه برق، بخشی از ظرفیت تولید فولاد خوزستان را بلعیده و همچنان همچون زنگ خطری برای آینده صنعت فولاد کشور نواخته می‌شود. با وجود این تهدید، فولاد خوزستان طی سال‌های اخیر تلاش‌های گسترده‌ای برای تامین برق پایدار انجام داده است؛ از احداث نیروگاه‌های جدید و تملک واحدهای نیروگاهی گرفته تا خرید برق از بازار بورس انرژی. این اقدامات نشان می‌دهد که مدیریت شرکت به‌خوبی از اهمیت انرژی پایدار برای حفظ جایگاه صادراتی خود آگاه است و تمام توان خود را برای عبور از بحران به‌کار گرفته است.

نتیجه روشن است: فولاد خوزستان نه‌تنها پرچمدار صادرات فولاد ایران است، بلکه نماد جایگزینی درآمد نفتی، ارزآوری پایدار و اثرگذاری در بازارهای بین‌المللی نیز به شمار می‌آید. تجربه جهش صادراتی اخیر ثابت می‌کند که اگر زیرساخت‌های انرژی پایدار فراهم شود، این شرکت توانایی آن را دارد که سهم بیشتری از بازارهای جهانی را فتح کند و جایگاه ایران را در میان ده کشور بزرگ تولیدکننده فولاد، تثبیت و حتی ارتقا دهد. امروز، بیش از هر زمان دیگر، آینده صادرات غیرنفتی ایران به تداوم نفس فولاد خوزستان گره خورده است. فولاد خوزستان یعنی تداوم نفس صادرات غیرنفتی ایران؛ اگر برق باشد، پرچم ایران بر قله فولاد جهان ماندگار خواهد ماند.